KLIK OP LOGO VOOR MEER INFO !!

vrijdag 4 september 2009

Begrafenis 28 augustus 2009: (vervolg Dora Eyckmans)


... door Past. Mike Maeriën


ZE HEEFT ONS EEN KOSTBAAR ERFENIS ACHTERGELATEN

Ik wil onze broeder Theo toch bedanken dat hij mij het voorrecht gunt om vanuit het Woord van God toch iets mee te geven en ook vanuit de Evangelische Christelijk gemeente die wij zijn en waaraan Dora dan ook behoorde. Wij zijn de Heer dankbaar om in zulke tijden waar men op zoek gaat naar troost en zielsverkwikking, Zijn Woord te mogen hebben wat dan zekerlijk voor ons een troost en bron van kracht zal zijn.

Tijdens de afgelopen tijd hebben wij het voorrecht gehad om dicht bij Dora's lijden te mogen staan en in haar lijden heeft zij ons een kostbaar erfenis achtergelaten. Mijn vrouw en ik dienden haar het laatste avondmaal toe en omdat zij bijna niet meer kon spreken zwaaide zij alleen maar met haar hand. Zij was de Heer van haar ziel aan het loven, danken en prijzen dat zij de zekerheid had om aan Jezus Christus te behoren. 1 Petrus 1:3-9 kon zij met ons delen dat zij deze onverwelkte erfenis in Jezus Christus ten volle in bezit had. Dat Jezus Christus het door Zijn opstandingskracht weggelegd had voor haar was duidelijk en juist dit had zij in Gods kracht bewaard. Voor haar was het een werkelijkheid geworden wat Petrus zegt: verheug u hierin dat gij in allerlei vezoeking en beproevingen komt. Zij heeft haar verheugd in haar Jezus.

De echtheid van haar geloof, wat door het lijden beproefd was, was voor haar kostbaarder dan goud geworden. Een onuitsprekelijke vreugde ten midden van alle ellende, om alleen maar haar einddoel met haar Here te bereiken. Jezus Christus was en is juist nu en voor eeuwig het einddoel van haar geloof. Het einddoel heeft zij bereikt: zij is nu voor eeuwig bij Hem. Deze volle zekerheid zagen wij in dat zwaaiende handje tijdens het bedienen van het laatste avondmaal aan haar.

Haar laatste woorden "de vijand heeft vanalles geprobeerd met mijn lichaam, maar NU is het afgelopen, ik laat hem niet meer toe. Tot hier en niet verder. Nu pakt de Here over" getuigt van haar geloof en vertrouwen op de Heer. Wat een les om van te leren!!

In 2 Kor. 4:16 leert Paulus ons: "Nee, wij geven de moed niet op. Al gaan wij ook ten onder naar de uitwendige mens, de innerlijke mens vernieuwt zich van dag tot dag. De lichte kwelling van het ogenblik bezorgt ons een alles overtreffende volheid van eeuwige glorie."

Ze leerde met Jezus Christus in haar strijd om juist voorbij al het voelbare en zichtbare te kijken. Daar waar zij nu is, daar keek ze naar uit. Zou zij voor ons , met haar geloof in God die haar ziel heeft gered, iets achter laten?? Heeft Dora misschien toch ook maar iets vanuit uw binnenste, uw ziel, wakker geschud?? Is er misschien ook maar één vraag ontstaan?? Zou u ook zo'n onverwelkte erfenis van God ontvangen, met volle zekerheid, dat u aan Hem behoort, door Hem aangenomen te hebben om de overgang tussen dit leven en het eeuwig leven zeker en waar te maken??

Wat haar geloof in God betreft, heeft zij zeker voor ons iets achtergelaten. Kan u er iets mee doen?? Zij is er, zij is thuis aangekomen en zij wacht op haar dierbaren. Zouden wij niet allen ervoor zorgen dat wij er ook aankomen??

Wij danken onze God Almachtig voor het geloof van onze dierbare Dora en met deze Goddelijke troost kunnen wij verder gaan. Verheug u zegt Gods Woord, Dora was hierop bedacht. Zij heeft haar geloofsdaad zo duidelijk ten toon gesteld dat wij er zekerlijk iets mee kunnen doen.

Mag God ons zegenen, genadig zijn en helpen, wij die er nog door moeten. Wat een troost!! Alle dank en ere aan de Here onze God.

Gebed:

Wij danken u Heer voor uw troost vanuit uw Woord en wij danken u Heer voor tijd die U ons Dora heeft geleend. Geef ons kracht om te berusten bij Uw volmaakte wil Heer. Dank U voor de zekerheid die wij hebben dat zij veilig bij U is. Dank u Heer dat U door haar dit kostbaar geloofsvoorbeeld hebt achtergelaten.

Wij bidden dat U troost en kracht zal bieden door Uw Heilige Geest voor hen die het zo nodig hebben om door dit rouwproces te geraken.

Amen.



Aan mijn moeder....(vervolg Dora Eyckmans)



.... door Eric Van den Eynden

Als iemand die je dierbaar is sterft, sta je oog in oog met één van de meest aangrijpende gebeurtenissen uit je leven. Heel wat herinneringen komen dan naar boven....waar je troost in zoekt. Tot voor enkele dagen kon ik deze herinneringen delen met mijn moeder. Uren sprak ze over de mooie dingen die we samen beleefde, de vakanties, de geboorte van de kleinkinderen, de zorg voor ons...haar gezin.

Als 14 jarig meisje vertrok mams naar Kongo, hier leerde ze Afrika kennen op zijn best. Haar verdere leven is steeds in het teken blijven staan van dit, voor haar, prachtig continent. Ze vond daar haar liefde, mijn vader, ze baarde daar haar kinderen, ze was daar omringd door haar familie en al haar vrienden. De hemel is daar altijd blauw en de zon laat het nooit afweten, zei ze, fel gekleurde vogels in een tropische omgeving. Voor haar was daar een paradijs.

10 jaar geleden is ze voorgoed terug gekomen naar het kleine land aan de Noordzee, waar het koud en regenachtig is en waar haar zon zich niet vaak laat zien. Na een moeilijke aanpassingsperiode in België kwam het verdict. Mams had kanker...geen inspanning was voor haar teveel om deze ziekte te overwinnen!! Alle therapieën, alle zalfjes, poedertjes en olietjes hebben de revue gepasseerd. Niet kon haar redden, al wou ze dat niet zien. Haar geloof gaf haar de kracht om steeds de pijn te verbijten en een glimlach te geven aan ieder die het wilde zien.

Haar wereld werd heel klein, beperkt in de huiskamer, gekluisterd aan een bed. Met de beste zorgen omringd... En toch had mams nog hoop !! Op de ene dag, sprak ze in de toekomst en een ander dag later hoorde ze bij het verleden. Voor de eerste maal zolang ik mijn moeder ken, heeft ze het opgegeven, ze heeft diegenen die ze lief heeft losgelaten, om diegenen die ze lief had, terug te vinden. Ik wens haar de hemel toe, zo blauw als die in Afrika, waar haar zon nooit zal ondergaan, en waar vogels altijd zingen.

Tot slotte wil mijn laatste woorden richten naar mijn moeder, de vrouw die me alles leerde...

...HAKUNA MATATA...

wat betekent: geen zorgen meer, wees gelukkig !!!

In Memoriam: zuster Dora Eyckmans



Op 21 augustus 2009 is onze lieve zuster in de Heer, Dora Eyckman, overleden.

"Diegenen die ik lief heb, verlaat ik, om diegenen die ik lief had,
terug te vinden."

Als gemeente en als broers en zusters in de Heer, onze innige deelnemingen.

Wij bidden dat de Heer de familie Van den Eynden door Zijn Geest zal bijstaan, versterken en vertroosten in deze moeilijke tijden.

Getuigenis...


.... van br. Luc

Al sinds een jaar moet ik van de huisarts een medicijn tegen cholesterol innemen. Eind mei van dit jaar (2009), moest ik terug op de driemaandelijkse controle, waar dan ook een bloedafname gedaan wordt en een hernieuwing wordt meegegeven voor de geneesmiddelen.

Ik vertelde de huisarts dat ik het anti-cholesterolmedicijn niet meer moest hebben, waarop hij mij verbaasd aankeek en zei dat, indien ik het niet meer zou gebruiken, de cholesterol onmiddellijk de hoogte zou ingaan. Hierop antwoordde ik dat er wel "iets" meer was als medicatie.

Deze maand, 6 augustus op precies te zijn, was er weer de controle met bloedafname en mocht ik de andere dag bellen voor het resultaat. Aangezien ik 51 jaar ben, werd het bloed getest voor alles wat er maar in het bloed kon gezien worden.

Vrijdag 7 augustus in de voormiddag belde ik voor het resultaat en wat bleek.....

.... ALLES WAS PRIMA!!!!

Ik had al een paar weken op voorhand daarvoor gebeden en hulp gezocht bij God de Almachtige. Het werd mij met de dag duidelijker om de desbetreffende medicatie te stoppen en volledig om Zijn genezing te vertrouwen.

En .... aan het resultaat te zien is de Heer er echt bij betrokken geweest!! Het was een echte geloofszaak.

ALLE EER AAN GOD....IK DANK U HERE !!